Kontakt
ul. Trakt Lubelski 157,
04-766 Warszawa – Zerzeń
tel./fax (022) 615 64 32
Kancelaria parafialna
poniedziałek- sobota godz.: 8:30 - 9:00
(z wyjątkiem świąt państwowych i kościelnych)
poniedziałek godz. 16:00 - 18:00
(w lipcu i sierpniu w poniedziałek nieczynna)
wtorek godz. 15:00 - 17:00
czwartek godz. 15:00 - 17:00
Msza Święta w niedziele i Uroczystości
Godziny:
7:00, 8:30, 10:00, 11:30, 13:00, 18:00
Sobota godz. 18:00 -
msza z formularza niedzielnego
Msza Święta w dni powszednie
Godz. 7:00, 7:45, 18:00
W lipcu i sierpniu: godz. 7:00, 18:00
Sakrament pokuty
Dni powszednie. 6:45, 17:40
Nowena do MB Nieustającej Pomocy
Środa godz. 18:00,
a w ostatnią środę miesiąca godz. 7:45.
Konto parafialne
Parafia Rzymskokatolicka Wniebowzięcia NMP
Warszawa - Zerzeń
ING BANK S.A.
41 1050 1025 1000 0090 6682 0599
Liczba odwiedzin: 1048137
Refleksje o wychowaniu, cz. 2
KSZTAŁTOWANIE SUMIENIA DZIECKA (1)
Kwestia rozwoju sumienia dziecka ma ogromne znaczenie w okresie od 7. Do 12/13 roku życia. Nie oznacza to, że później człowiek nie musi się już troszczyć o swoje sumienie. Jednak w wieku m. 7. a 13 rokiem życia zaczynają się pojawiać u dziecka zainteresowania pytaniami dotyczącymi moralności. Dziecko zaczyna oceniać postawy innych i swoje. Najpierw innych, potem swoje. Dziecko chce wiedzieć czy to co robi jest dobre, czy złe. Rodzice i wychowawcy powinni być świadomi wagi tego problemu i właściwie traktować dziecko. Na czym to powinno polegać? Wychowawca powinien wziąć pod uwagę to, że dziecko aktywnie przeżywa wartości moralne. Wychowawca/rodzic powinien zatem stwarzać warunki do zrozumienia moralnego znaczenia nabytych już przez wychowanka umiejętności. W rozmowach, całkiem spokojnych, życzliwych te kwestie powinny być wyjaśniane. Wychowawca powinien być wrażliwy na kwestię sprawiedliwości, delikatności i taktu. Dziecko może czegoś nie wiedzieć, może chcieć coś ominąć, pomyśleć: może się uda, formując w sobie takie niepożądane myślenie, a potem postawy.
Katechizm Kościoła Katolickiego określa sumienie jako "sąd rozumu, przez który osoba ludzka rozpoznaje jakość moralną konkretnego czynu, który zamierza wykonać, którego właśnie dokonuje lub którego dokonała" (KKK 1778). Sobór Watykański II podkreśla, że "Sumienie jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa"(Gaudium et spes, 16). A więc sumienie jest podstawowym regulatorem zachowania moralnego człowieka. Osoba kształtująca sumienie porusza się po bardzo delikatnym terenie, dotykając najbardziej intymnych sfer człowieka. Dzięki sumieniu człowiek akceptuje moralne zasady i przeżywa potrzebę postępowania w sposób zgodny z nimi. Nie jest ono od razu doskonałe, idealne i nieomylne, dlatego musi być formowane. Odpowiednio zorganizowane otoczenie pomoże dziecku w aktywnym przeżywaniu wartości moralnych. Nie należy myśleć za dziecko, ale naprowadzać je na właściwe tory. Moralności człowiek uczy się przez całe życie poprzez praktykowanie. Sumienia nie pobudzimy tylko pouczeniami. Dziecko musi kontrolować swoje postępowanie, musi czynić refleksje. Musi wybierać między dobrem a złem.
W wychowaniu sumienia potrzebny jest autorytet moralny. Dla człowieka wierzącego jest nim przede wszystkim Chrystus, który staje się wzorem do naśladowania. Również Święci stanowią dobry wzór dla wychowanka. Jednak należy wziąć pod uwagę to, że dzieci i młodzież łatwiej przejmują pewien model zachowania poprzez bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem. Bardzo istotny jest fakt, aby sami rodzice stawali się dla swoich dzieci autorytetem, który mogliby naśladować. Trzeba pamiętać, że ma to być autorytet nie na zasadzie wyższości wychowawcy, ale na zasadzie przyjaźni i partnerstwa. Postępowanie rodziców/wychowawców znajduje odzwierciedlenie w zachowaniach dzieci. Nie jest to jednak tylko zewnętrzne naśladownictwo. Dziecko nie tylko przejmuje zachowanie matki lub ojca, ale także wczuwa się w stany psychiczne, które tym zachowaniom towarzyszą. Jest to tzw. identyfikacja. Poprzez identyfikację dzieci uczą się od rodziców nie tylko postępować w ten sposób, ale także przyswajają sobie ich przekonania i uczucia, a więc również zasady postępowania moralnego. Cdn.