WIELKI PIĄTEK

Godzina Czytań i Jutrznia – g. 8.00

Liturgia Męki Pańskiej

z udziałem dzieci – g. 15.00

z udziałem dorosłych – g. 18.00

Oto, dzień, w którym Kościół wspomina i czci śmierć swego Pana. Czyni to poprzez modlitwę, post oraz liturgię pozbawioną w swej centralnej części odnowienia ofiary eucharystycznej, toteż obleczona w smutek.

Liturgia Męki Pańskiej obejmuje: liturgię słowa, adorację Krzyża i komunię świętą.

I. LITURGIA SŁOWA

Czytania zawierają dobrze dobrana katechezę biblijną, która prowadzi nas od proroctwa o Słudze cierpiącym poprzez przesłanie Listu do Hebrajczyków skoncentrowane na kultowym znaczeniu takiej śmierci aż do punktu kulminacyjnego, czyli narracji Męki według św. Jana, gdzie krzyż ukazany jest jako tron chwały Boskiego Króla, który składa całkowity dar z siebie.

        Liturgia Słowa kończy się modlitwą powszechną. Tego wieczoru ma ona charakter szczególnie uroczysty, gdyż wszystkie potrzeby świata i Kościoła niesie się do stóp krzyża jako do źródła, z którego wypływa wszelka łaska.

II. ADORACJA KRZYŻA

        Po zakończeniu modlitwy wiernych do ołtarza zostaje przyniesiony zasłonięty Krzyż.

        Jest on przedstawiony wiernym do adoracji po stopniowym odsłonięciu najpierw górnej jego części, potem ramion i w końcu całości. Temu odsłanianiu Krzyża, pełnemu dramatycznego napięcia, towarzyszy śpiew celebransa: „oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”. Wierni zaś ze słowami ”Pójdźmy z pokłonem!” klękają i wielbią w ciszy tajemnicę odkupienia.

III KOMUNIA ŚWIĘTA

        W tym i w następnym dniu, zgodnie z najstarszą tradycją, Kościół nie sprawuje Najświętszej Ofiary.

        Komunię świętą przyjmujemy uczestnicząc w ten sposób sakramentalnie w ofierze Chrystusa. Baranek ofiarny, ale chwalebny, został nam dany jako pokarm, abyśmy mogli uczestniczyć w Jego zwycięstwie nad grzechem i śmiercią.

IV. PROCESJA DO GROBU PAŃSKIEGO

Zgodnie z wielowiekową tradycją na zakończenie liturgii wielkopiątkowej przenosi się Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego.

        Po modlitwie celebransa rozejdziemy się w ciszy do domów. Jest to zaproszenie do skupienia i wyciszenia, w którym trwajmy aż do następnego wieczora, kiedy spotkamy się ponownie, aby uroczyście obchodzić Wigilię Paschalną.

Modlitwa na zakończenie dnia – g. 22.00