Ogłoszenia

Od dnia 17 grudnia do 23 grudnia Kościół w liturgii przygotowuje nas do przyjścia Zbawiciela w tajemnicy Świąt Bożego Narodzenia. W Nieszporach, wieczornej modlitwie Liturgii Godzin (Brewiarz), hymn Magnificat (Pieśń Maryi) przyozdobiony jest antyfonami (Antyfony O). Tak się je nazywa, ponieważ w każdej z siedmiu antyfon wołamy do Chrystusa, używając boskiego lub mesjańskiego Jego tytułu, zawartego w księgach biblijnych. Każda z antyfon jest modlitwą, tęsknotą za Bogiem, który ma przyjść, żeby uzdrowić, oświecić i zbawić nasz świat.

Historię powstania tych antyfon wiążemy ze sławnym opactwem benedyktyńskim Saint Germain des Pres (dziś w obrębie Paryża). Opat w szatach liturgicznych intonował antyfonę a po skończonych Nieszporach mnichom podawał dobre wino na znak radości ogarniającej człowieka ze względu na bliskość przyjścia Zbawiciela. Z tych wielkich antyfon korzystał Kościół Rzymski już w VIII wieku. Dziś są używane także jako aklamacja przed słowami Ewangelii tych dni w liturgii mszy świętej. Antyfony te splatają fragmenty Starego Testamentu tworząc dzięki temu coś nowego.

Ostatnie zdanie zapisane w Biblii, w księdze Apokalipsy św. Jana to prośba, by Pan przyszedł powtórnie: MARANA THA! (Przybądź Panie!). W tych Antyfonach O ukryta jest odpowiedź, zapewnienie Pana. Pierwsze litery poszczególnych Antyfon w języku łacińskim, czytane wspak, dają nam odpowiedź, zapewnienie od Pana: ERO CRAS! (Niebawem przyjdę!).